ضدآفتاب محصولی مراقبتی و ضروری برای پوست است که از آن در برابر اشعه‌های مضر خورشید، به‌ویژه اشعه‌های UVA و UVB، محافظت می‌کند. این اشعه‌ها می‌توانند به لایه‌های عمیق پوست نفوذ کرده و باعث ایجاد آسیب‌هایی از جمله آفتاب‌سوختگی، پیری زودرس، لک‌های پوستی و حتی سرطان پوست شوند. ضدآفتاب‌ها با ایجاد یک لایه محافظتی بر روی پوست، میزان نفوذ این اشعه‌ها را کاهش داده و از سلامت پوست محافظت می‌کنند. استفاده از ضدآفتاب نه‌تنها برای افرادی که ساعات طولانی در معرض آفتاب هستند ضروری است، بلکه در فعالیت‌های روزمره و حتی در روزهای ابری نیز توصیه می‌شود، زیرا اشعه‌های مضر خورشید همچنان می‌توانند به پوست آسیب برسانند.

ضدآفتاب‌ها به طور کلی به دو نوع فیزیکی و شیمیایی دسته‌بندی می‌شوند. ضدآفتاب‌های فیزیکی (یا معدنی) حاوی موادی مانند اکسید روی یا دی‌اکسید تیتانیوم هستند که به‌صورت یک لایه محافظ روی پوست عمل کرده و اشعه‌های خورشید را بازتاب می‌دهند. این نوع ضدآفتاب‌ها معمولاً برای پوست‌های حساس مناسب‌تر هستند. از سوی دیگر، ضدآفتاب‌های شیمیایی حاوی ترکیباتی هستند که اشعه‌های UV را جذب کرده و به انرژی گرمایی بی‌ضرر تبدیل می‌کنند. علاوه بر این، ضدآفتاب‌ها بر اساس میزان محافظت از پوست با SPF (عامل محافظت در برابر آفتاب) دسته‌بندی می‌شوند؛ هرچه SPF بالاتر باشد، محافظت بیشتری در برابر اشعه UVB ارائه می‌دهد. استفاده‌ی منظم از ضدآفتاب به جلوگیری از آسیب‌های طولانی‌مدت به پوست کمک کرده و در حفظ سلامت و زیبایی آن تأثیر چشمگیری دارد.